''Ah joh, doar ku'j drie bunder maïs voor koop'm!''

Gegroet, gegroet, gegroet! Voor wie dacht dat ik onder de cocktails bezweken was, gelukkig (of helaas...) is dat niet het geval! Even graven in mijn geheugen wat ik allemaal eens zal vermelden (en wat niet...). Dat valt met naderende korsakov wegens alcoholvoorgeschiedenis natuurlijk allemaal niet mee.

Om te beginnen even een shout-outje naar de ex-birthdaygirls in ons midden. Afgelopen tijd waren er twee personen die de feesthoed op mochten zetten! Of liever gezegd, móésten - onder dwang - de feesthoed op. Met z'n allen en een hoed voor Su gingen we op haar verjaardag naar de Gusto per taxi. De speechwoorden van het etentje vooraf bij de Bingo luidden: ''Dat er maar veel gezopen mag worden vanavond''. Deze sloegen goed aan. Net zoals de wijn en sambuca. Dat verklaart misschien waarom we, Wilma Sheep (dat is de nieuwe codenaam voor di Elsi) en ik, het nodig achtten achter een of ander souvenirwinkeltje te gaan liggen en CAAAARRRRRRRLOOOOOO te roepen. Overigens niet erg, we zijn wel wat gewend. Of het nou de foetushouding is aan een voeteneind, op de eerste beste bank in de buurt, in de buitenlucht op de loungebank van de buren... Geen enkel probleem. Als er de mogelijkheid is ter aarde te storten, wordt daar gebruik van gemaakt. Ook The Mill was hier een geschikte plek voor! Dit was de eerste keer dat ik me bewust werd van hoe groen het gras hier was, dat heb ik al in geen tijden meer gezien aangezien hier de vegetatie een behoorlijke cactus-en-zand/rots-meuk is. Hier heb ik met di Sheep, hand in hand (how romantic), naar de sterren gekeken. Het was een aangename bedoeling allemaal, totdat er verfrissing optrad in de vorm van sproeierwater (er komt niet eens een rood streepje onder het woord 'sproeierwater', dit staat dus serieus in de dikke Van Dale, unbelievable, maar weer die woordenschatuitbreiding, geen dank hiervoor). Het was weliswaar de enige sproeier die aan ging op het moment dat wij daar lagen, dus wij zijn er van overtuigd dat we weggejaagd zijn, omdat menschen het daar hadden gezien op bewakingscamera's enzo enzo. 007 dingen. Goed. Waar was ik gebleven. De jarigen, dat was het. Want er was nóg een jarige in ons midden, afgelopen weekend: di Carlo! Als u even vergeten was wie Carlo ook alweer was. Ze was op haar oudjaarsavond in de Moomba te herkennen aan een grote, paarse happy-birthday bril. Overigens zou je haar kunnen kennen van het nummertje ''Het leven is mooi, het is weer vrijdag, en je fietst het weekend in''. Van alle markten thuis die meid. Bovendien geeft ze ook, zo nu en dan, concertjes weg, van ''Midden in de winternacht'' tot een herschreven versie van ''Whoooo's in the house, J.C.''. In de afgelopen dagen is Carlo tevens aangestoken met KEV. Voor meer info over het KE-Virus kunt u terecht bij de ekte avant garde van dit fenomeen: Els di Sheepie.

Op de Dag van de Arbeid waren hier al enigszins beginselen van. Toen was de open dag van de marinierskazerne. En wie zijn wij om daar niet even een kijkje te nemen. Het was een drukte van jewelste, overal reden auto’s in een tempo van de wandelvierdaagse van de Zonnebloem, dus we parkeerden de auto bij de eerste de beste parkeerplaats. Dikke prima, want we hoefden alleen een hoekje om en we stonden al bij de kazerne. Er was van alles te zien: markt, tentjes, schepen, wapens, schiettenten en nog veel meer. Maar oké, allemaal leuk en aardig, daar kwamen we natuurlijk niet voor. Een kwijlbakje was geen overbodige luxe. Of nog beter: een zwembad. Al glibberend liepen we over de kazerne. Letterlijk… Het had namelijk onwijs hard geregend tussen de bedrijven door. Daar vervlogen onze kansen. Als sneeuw voor de zon.

Maar, mijn week kon toch al niet meer stuk, want er was memorabel bezoek uit Holland: Lisa en Annettie! Jelle was natuurlijk alleen maar bezig met de boerderieje... ''Jullie bint lange nie wies, doar ku'j drie bunder maïs voor koop'm!'', maar ik was blij dat een vakantietje naar dit heerlijke eiland voorrang kreeg! Ze zouden 's avonds landen en we waren mooi op tijd, dus hebben we nog even genoten van een bessensapje (met die dubbele tong) en een voorbeschouwing opgenomen. Na een dikke knuffel met de makamba's reisden we af richting The Mill Resort, waar ze een weekje zouden verblijven. Onder genot van het gegil van moeke, die met Lisa achterin de jeep geklommen was. Moeke wordt natuurlijk ook een dagje ouder en dit was dan ook een hele onderneming. De hele week hebben we heerlijk rustig aan gedaan, met dit weer moet je ook niet veel anders willen... Van Palm Beach tot Moomba Beach tot chillen op het resort, tot dobberen en snorkelen met de Jolly Pirates boot. We werden hartelijk ontvangen als Team Amsterdam door de pirates en voeren langs 3 stops. De eerste stop was bij een scheepswrak. De zee was aardig heftig zei de kaptein, dus ook de reddingsvesten werden uit de kast getrokken. Met reddingsvest, snorkel en duikbril plumpten we de zee in. Met gevaar voor eigen leven. Pow, wat was ik blij met dat lelijke grijze zwemvest! Gillende Annettie op de boot vond het wat minder, maar de diehards van de familie Niens hebben toch maar mooi een scheepswrak gezien in de zee. Gelukkig konden we uitpuffen onder genot van een cocktailtje, prima te doen, en ik was niet de enige. Lisa vond ze ook wel lekker en dat was te merken. Ooginfectie, maar hop, gewoon gieten. Snelle leerling. Bij de tweede stop - Boca Catalina - was de zee een stuk rustiger. Ook moeders durfde het deze keer aan! Natuurlijk wel met zwemvest onder het motto 'veiligheid voor alles'! Hier hebben we nog even kennisgemaakt met Dory (kornuit van Nemo weejweh). Ook waren er genoeg andere visbeesten te zien. Het zal er misschien een beetje gek uit hebben gezien voor de mensen boven water, want zo nu en dan kwam er niet alleen H₂O door de buis, maar ook beste decibellen wanneer er een dikke vis te zien was. Toen de toeter luidde klommen we de boot weer op om door te dobberden naar pitstop numero 3. Tijd voor de rope swing! Omdat er al genoeg zout was gehapt bij het snorkelen besloot ik me er niet nog eens aan te wagen, maar Lisa en Elvera daarentegen gingen helemaal los op dat tarzantouw. Als schoonspringers belandden zij om de 5 minuten weer in ’t water. Soms zelfs binnen 5 seconden, dan ging er wat mis met die liaan. Zo stortte Lisa vol op die bakkes op het water... Geniet'n! Wat nog meer geniet'n was, was het eten. Deze week stond namelijk ook in het teken van véél en lekker eten. Zo'n beetje iedere avond zijn we uit eten geweest, even ter verduidelijking de chronologische volgorde: Barefoot, The Mill (waar moeders de Happy Hour flink heeft uitgebuit), Casa di Lobstergirls, The Mill en een afscheidsmaal bij Bingo! Met Els, Carlo, Suus, mams en Lisa hadden we hier ons laatste avondmaal op Aruba samen. Was uiteraard weer erg gezellig, en ik zie de concurrentie groeien voor mijn tandarts in het pittoreske Ommen. Elvera the Sheep heeft midden in 't restaurant mijn gebit even gecontroleerd met een dessertlepel. Er was ook nog een foto nodig, wat een geluk dat de Bingo allerlei materialen bevat om dit mogelijk te maken. Na een ontzettend leuke week hebben we de dames helaas alweer op het vliegtuig gezet (er niet bovenop natuurlijk, veelste kold an de bott'n). Gelukkig mocht ik nog een maandje blijven ^^

Behalve een beetje eten, zonnen en chillen doe ik natuurlijk ook nog aan zoiets als stage. De combinatie van eten en stage komt ook regelmatig voor. Zo heb ik mijn eerste taco genuttigd. Midden in de les kwamen ze aan met de traktatie en m'n mentor legde het hele schema prompt even stil: ''Oké, we doen even de chi chi wa! Kunnen wij nog even eten, want dan issie nog warm!'' Niks-meer-aan-doen. Ook hebben Iris Ann en ik voor Moederdag (nee mam, ik ben niet zwanger) nog een huge lunch gegeten onder het middagprogramma: toastjes, chips, koeken, chocola... Alles werd naar binnen geschoven. Dit was een goede bodem voor het schoolreisje dat een aantal dagen later (afgelopen vrijdag) plaatsvond. We hebben de hele ochtend - in lange broek, met 30 graden - door het Arikok park gelopen! Transpireren tot de macht 10, maar wel ontzettend leuk! Maandag is alweer mijn laatste stagedag, daarna mag ik nog 2 weekjes vakantie vieren en dan... *verboden woord*

Voor nu pak ik de paling in,

ta to the bee!